Nitraat
Nitraat, Guilty or Not Guilty
In onze wondere wereld van koihouden zijn de laatste jaren een aantal stellingen uit het verleden na gedegen onderzoek onderuitgehaald. Vele van ons weten misschien nog wel dat er vroeger werd aangenomen c.q. beweert dat de stromingssnelheid in onze filters niet te snel mocht zijn anders hadden de bacteriën niet de kans om Ammonia om te zetten naar Nitriet om vervolgens Nitriet weer om te zetten naar Nitraat.
Later bleek dat een korte contacttijd geen enkel probleem was.
We zijn dus gewent snel iets aan te nemen als zijnde waar, zeker als dit in diverse boeken wordt geschreven.
Dit bracht mij ertoe om eens een andere van de vele stellingen te onderzoeken, in dit artikel heb ik eens onderzocht wat er nu waar is van de stelling dat het restproduct Nitraat van de stikstofcyclus, een vrij onschuldig product is en dat we een beetje moeten gaan opletten als dit boven de 50 mg/l oftewel 50 ppm komt.
Waarom wordt er zo gehamerd (en terecht) dat we de hoeveelheden Ammoniak en Nitriet in de gaten moeten houden en wordt er zelden of nooit gevraagd “hoe hoog is je Nitraatwaarde” .
Als je ‘googled’ op bijvoorbeeld is Nitraat giftig, dan wordt je eigenlijk gelijk van links naar rechts gegooid. Wetenschappers zijn het er namelijk niet over eens of Nitraat nu giftig voor de mens is of niet, de meeste van de gevonden documenten gaan dan over onderzoeken bij de mens. Naast het feit dat een mens geen ideaal proefdier is , is dit een Koi artikel en zijn we dus meer geïnteresseerd in de mate van giftigheid bij koi c.q. karperachtige.
Helaas heb ik geen enkel wetenschappelijk onderzoek kunnen vinden die speciaal is uitgevoerd op karperachtige vissen. Wel heb ik een mooie samenvatting kunnen vinden over een aantal onderzoeken die op universiteiten in Amerika hebben plaats gevonden over de giftigheid van Nitraat bij een aantal andere vissoorten.
Uit deze onderzoeken, die volgens de schrijver alleen gedaan zijn om de invloed van Nitraat aan te tonen bij voorplanting en bij welke hoeveelheid Nitraat dodelijk is binnen 96 uur komt duidelijk naar voren dat dit per soort vis sterk kan afwijken. Er is geen onderzoek gedaan naar de gevolgen op lange termijn.
Een ding staat omstotend vast namelijk dat Nitraat gewoon geclassificeerd mag worden als een voor vissen giftige stof. Er zijn soorten vis waar de maximale hoeveelheid Nitraat maar 2 ppm mag zijn, anders sterft de vis binnen 96 uur, en er is ook een soort gevonden waar deze waarde boven de 1000 ppm kan liggen.
De hoeveelheden in ppm Nitraat die leiden tot lichamelijke afwijkingen c.q lichamelijke belasting, zijn aanmerkelijk lager dan de hoeveelheden die direct dodelijk zijn.
Met deze lichamelijk afwijkende waarden bedoelen we bijvoorbeeld afwijkende bloedwaarden en aantasting van o.a. de nieren en lever.
Als we praten over afwijkende bloedwaarden, dan vallen er twee direct op:
een lager aantal rode bloedcellen
een verhoogd aantal aan specifieke witte bloedcellen(monocyte).
De verlaging van het aantal rode bloedcellen betekent dat er minder zuurstof door het lichaam kan worden verplaatst, dit heeft zo zijn invloed op alle interne organen.
De verhoging van de witte bloedcellen betekent dat het lichaam als een gek bezig is om allerlei interne problemen op te lossen. Dit is geen goed teken.
We mogen dus wel concluderen dat Nitraat niet onderschat mag worden, maar wat is nu een redelijke veilige hoeveelheid ? . Ik moet hier het antwoord op schuldig blijven maar ben voor mezelf wel tot de conclusie gekomen dat een grens van 50 ppm misschien wel eens te hoog kan zijn.
Deze grens is zeker niet dodelijk anders hadden velen dit al opgemerkt maar of het bevorderlijk is op korte c.q. lange termijn is nog maar de vraag.
Wat mij wel vaker is opgevallen is dat er grote verschillen zijn in snelheid van genezing bij een bacteriële infectie, dit wordt wel eens toegedicht aan de temperatuur van het vijverwater en m.i. is dit zeker terecht maar zou de hoeveelheid Nitraat ook een rol kunnen spelen?
In de gegeven stelling zijn vaak de waarden van ammoniak en nitriet te verwaarlozen waarom dan toch een verschil in genezingsproces in vijvers met dezelfde watertemperatuur.
Als ik dan lees dat het lichaam al op volle toeren draait bij verhoogde Nitraat waarden dan is het aannemelijk dat het oplossen van een tweede probleem langer op zich laat wachten.
Natuurlijk besef ik dat naast temperatuur meer factoren meespelen in de snelheid van het genezingsproces, maar dan toch?
Het sterk mij in ieder geval met de keuze in permanente waterwissels, zodat de Nitraat waarden in mijn vijver onder de 20 ppm blijft. Wellicht is het dus verstandig om bij probleemvijvers de hoeveel Nitraat eens extra onder de loep te nemen en niet automatisch aannemen dat wat we met ons alle hebben geroepen dat 50 ppm geen enkel probleem is.
Al blijft het feit staan dat de werkelijk veilige grens voor koi niet echt bekend is en dat we het alleen moeten doen met het feit dat Nitraat een giftig goedje is.
Is de stelling nu onderuit gehaald, nee heeft dit artikel ons aan het denken gezet ? , ik hoop het wel.
In onze wondere wereld van koihouden zijn de laatste jaren een aantal stellingen uit het verleden na gedegen onderzoek onderuitgehaald. Vele van ons weten misschien nog wel dat er vroeger werd aangenomen c.q. beweert dat de stromingssnelheid in onze filters niet te snel mocht zijn anders hadden de bacteriën niet de kans om Ammonia om te zetten naar Nitriet om vervolgens Nitriet weer om te zetten naar Nitraat.
Later bleek dat een korte contacttijd geen enkel probleem was.
We zijn dus gewent snel iets aan te nemen als zijnde waar, zeker als dit in diverse boeken wordt geschreven.
Dit bracht mij ertoe om eens een andere van de vele stellingen te onderzoeken, in dit artikel heb ik eens onderzocht wat er nu waar is van de stelling dat het restproduct Nitraat van de stikstofcyclus, een vrij onschuldig product is en dat we een beetje moeten gaan opletten als dit boven de 50 mg/l oftewel 50 ppm komt.
Waarom wordt er zo gehamerd (en terecht) dat we de hoeveelheden Ammoniak en Nitriet in de gaten moeten houden en wordt er zelden of nooit gevraagd “hoe hoog is je Nitraatwaarde” .
Als je ‘googled’ op bijvoorbeeld is Nitraat giftig, dan wordt je eigenlijk gelijk van links naar rechts gegooid. Wetenschappers zijn het er namelijk niet over eens of Nitraat nu giftig voor de mens is of niet, de meeste van de gevonden documenten gaan dan over onderzoeken bij de mens. Naast het feit dat een mens geen ideaal proefdier is , is dit een Koi artikel en zijn we dus meer geïnteresseerd in de mate van giftigheid bij koi c.q. karperachtige.
Helaas heb ik geen enkel wetenschappelijk onderzoek kunnen vinden die speciaal is uitgevoerd op karperachtige vissen. Wel heb ik een mooie samenvatting kunnen vinden over een aantal onderzoeken die op universiteiten in Amerika hebben plaats gevonden over de giftigheid van Nitraat bij een aantal andere vissoorten.
Uit deze onderzoeken, die volgens de schrijver alleen gedaan zijn om de invloed van Nitraat aan te tonen bij voorplanting en bij welke hoeveelheid Nitraat dodelijk is binnen 96 uur komt duidelijk naar voren dat dit per soort vis sterk kan afwijken. Er is geen onderzoek gedaan naar de gevolgen op lange termijn.
Een ding staat omstotend vast namelijk dat Nitraat gewoon geclassificeerd mag worden als een voor vissen giftige stof. Er zijn soorten vis waar de maximale hoeveelheid Nitraat maar 2 ppm mag zijn, anders sterft de vis binnen 96 uur, en er is ook een soort gevonden waar deze waarde boven de 1000 ppm kan liggen.
De hoeveelheden in ppm Nitraat die leiden tot lichamelijke afwijkingen c.q lichamelijke belasting, zijn aanmerkelijk lager dan de hoeveelheden die direct dodelijk zijn.
Met deze lichamelijk afwijkende waarden bedoelen we bijvoorbeeld afwijkende bloedwaarden en aantasting van o.a. de nieren en lever.
Als we praten over afwijkende bloedwaarden, dan vallen er twee direct op:
een lager aantal rode bloedcellen
een verhoogd aantal aan specifieke witte bloedcellen(monocyte).
De verlaging van het aantal rode bloedcellen betekent dat er minder zuurstof door het lichaam kan worden verplaatst, dit heeft zo zijn invloed op alle interne organen.
De verhoging van de witte bloedcellen betekent dat het lichaam als een gek bezig is om allerlei interne problemen op te lossen. Dit is geen goed teken.
We mogen dus wel concluderen dat Nitraat niet onderschat mag worden, maar wat is nu een redelijke veilige hoeveelheid ? . Ik moet hier het antwoord op schuldig blijven maar ben voor mezelf wel tot de conclusie gekomen dat een grens van 50 ppm misschien wel eens te hoog kan zijn.
Deze grens is zeker niet dodelijk anders hadden velen dit al opgemerkt maar of het bevorderlijk is op korte c.q. lange termijn is nog maar de vraag.
Wat mij wel vaker is opgevallen is dat er grote verschillen zijn in snelheid van genezing bij een bacteriële infectie, dit wordt wel eens toegedicht aan de temperatuur van het vijverwater en m.i. is dit zeker terecht maar zou de hoeveelheid Nitraat ook een rol kunnen spelen?
In de gegeven stelling zijn vaak de waarden van ammoniak en nitriet te verwaarlozen waarom dan toch een verschil in genezingsproces in vijvers met dezelfde watertemperatuur.
Als ik dan lees dat het lichaam al op volle toeren draait bij verhoogde Nitraat waarden dan is het aannemelijk dat het oplossen van een tweede probleem langer op zich laat wachten.
Natuurlijk besef ik dat naast temperatuur meer factoren meespelen in de snelheid van het genezingsproces, maar dan toch?
Het sterk mij in ieder geval met de keuze in permanente waterwissels, zodat de Nitraat waarden in mijn vijver onder de 20 ppm blijft. Wellicht is het dus verstandig om bij probleemvijvers de hoeveel Nitraat eens extra onder de loep te nemen en niet automatisch aannemen dat wat we met ons alle hebben geroepen dat 50 ppm geen enkel probleem is.
Al blijft het feit staan dat de werkelijk veilige grens voor koi niet echt bekend is en dat we het alleen moeten doen met het feit dat Nitraat een giftig goedje is.
Is de stelling nu onderuit gehaald, nee heeft dit artikel ons aan het denken gezet ? , ik hoop het wel.
Chikara Koi