Auteur: Joop van der Zalm

Het wel of niet voeren van Koi in de winter is een steeds terugkeerde vraag waar ik zelf in de vakliteratuur eigenlijk geen direct antwoord op heb kun vinden omdat deze vraag daar zo nooit aan de orde is.gekomen.
Ik zelf ben van mening dat er in de winterperiode niet gevoerd moeten worden en tot deze conclusie ben ik gekomen door wat er wel te vinden is in de vakliteratuur en mijn ervaringen door de jaren heen.

Het is aan een ieder om te doen waar hij zichzelf goed bij voelt, ik zal mij daarom in dit stuk alleen beperken tot algemene informatie waarbij het aan een ieder is hoe dit te interpreteren.
Het is een samenvatting van datgene wat ik in eerdere berichtgevingen en voordrachten heb aangegeven en ik zal trachten het zo simpel mogelijk te beschrijven.

Vertering

Voordat voedingsstoffen kunnen worden opgenomen c.q. getransporteerd kunnen worden in een lichaam moeten deze eerst worden afgebroken tot minuscuul kleine stoffen. Omdat een Koi geen maag heeft gebeurd dit bij een Koi hoofdzakelijk in de darm. Darmbacteriën en enzymen dragen zorg voor dit proces.
Enzymen,zelf ook een vorm van eiwit, knippen met behulp van co-enzymen(bepaalde vitaminen en mineralen) als het waren de ingenomen eiwitten,koolhydraten en vetten in steeds kleinere stukjes.
Er zijn veel verschillende soorten enzymen nodig om dit volledig te kunnen doen, de enzymen verschillen niet alleen per voedingsstof (substraat) maar zelfs binnen het type substraat zijn er weer verschillende soorten enzymen, ieder soort enzym doet zijn eigen specifieke werk.
Het mag dus duidelijk zijn dat de combinatie van de verschillende soorten enzymen bij een vleeseter anders is dan die van een planteneter.
Zelfs binnen de groep van alleseters kunnen er verschillende combinaties van enzymen beschikbaar zijn waardoor bijvoorbeeld zetmeel,een in structuur moeilijk koolhydraat, bij de ene alleseter wel goed wordt afgebroken en bij de andere alleseter niet.
Logisch dus dat het voeraanbod per diersoort afwijkend is in samenstelling.

Een enzym kan zijn eigen specifieke werk in principe oneindig steeds repeterend blijven doen, het proces stopt pas als het enzym uit het lichaam wordt gespoeld. Door het eten van eiwit kan bijvoorbeeld in de alvleesklier een specifiek enzym weer worden aangemaakt.

De snelheid waarmee een enzym zijn werkt kan doen is o.a. afhankelijk van de zuurtegraad in de darm en van de temperatuur. Dit kan c.q. is per soort enzym verschillend.
Van het enzym Trypsine,die verantwoordelijk is voor het klein knippen van specifieke eiwitverbindingen, is bekent dat de activiteit sterk daalt als de omgevingstemperatuur daalt.
Hoe slechter ingenomen eiwitverbindingen kunnen worden afgebroken des te moeilijker het voor het lichaam wordt om weer een lichaamseigen eiwit te kunnen aanmaken.

Het verteren en het weer uitscheiden van niet verteerde voedingstoffen kost zeer veel energie, maar liefst 30 % van de beschikbare energie wordt hier voor aangewend. Dit is bijna net zoveel om het volledige lichaam te laten functioneren en om te kunnen bewegen.

Een koi gaat bij lagere watertemperaturen in ruste en zal daardoor zeer veel energie gaan besparen. Doordat er haast geen energie verloren gaat aan vertering,warmte verhoging en beweging kan hij grofweg wel 80 procent energie besparen.
Een Koi die in de zomer en herfst zijn energievoorraden goed heeft kunnen aanleggen in o.a. lichaamseigen vet kan deze opgeslagen reserve in voldoende mate aanspreken om dat kleine beetje aan benodigde energie te leveren.
In mijn perceptie komt, indien je niet voert in de wintermaanden, dit de koi op langere termijn en de waterkwaliteit op kortere termijn alleen maar ten goede.
Door te voeren voozie je de koi van meer energie maar hij verbruikt ook meer energie en zal het overschot aan energie ook worden opgeslagen, daarnaast kunnen de eiwitten veel moeilijker worden aanwend voor datgene waar ze voor zijn bedoeld..Het is echt niet zo vreemd dat wondherstel in koudere perioden trager verloopt.

Maar zoals het in de inleiding reeds is aangegeven mag een ieder hier op basis van zijn eigen ervaring hier anders over denken.

Chikara Koi