Waar is de tijd gebleven
Waar is de tijd gebleven………….
Ik zat vandaag weer eens te dromen over onze tijd dat we koi hebben. Het is bijna niet te geloven, maar we gaan toch heel rap richting de 20 jaar. Ongelooflijk en ik weet niet waar de tijd is gebleven. Waar is de tijd dat koi kilometers geen kilometers waren. Overal waar dan ook, steeds maar weer reisden we het land door, of zelfs over de grens om op zoek te gaan naar nieuwe koi momenten. Als ik terug denk, kom ik er eigenlijk steeds meer achter hoe snel de koiwereld is geworden.
Waar is de tijd gebleven dat water of zout de beste medicijnen waren…
Dat jumbo tosai gewoon tosai heette en dan rond de 25 cm groot was….
Waar is de tijd gebleven dat klei in de grond zat en niet in een potje…..
Nisai van 45 cm heel normaal was……
Waar is de tijd gebleven dat we pas middelen mochten gebruikten als onze koi echt ziek waren en niet voordat ze eventueel ziek worden…..
Je in de winter alleen vers water nodig had en geen winterpakket van 10 dingen om de winter door te komen……
Waar is de tijd gebleven dat hq tateshita, tategoi, kashira nog niet bestonden, maar een koi gewoon goed, minder goed of slecht was…………
De tijden zijn veranderd en onze wereld wordt steeds sneller, maar was het juist niet hierdoor dat ik koi heb genomen. Om thuis lekker ontspannen bij de vijver wel de rust te vinden die de gekte van het dagelijkse leven ons niet gunt. Helaas, daar ga ik weer…waar is die tijd gebleven van rust en simpel genieten van onze koi.
Ik zat vandaag weer eens te dromen over onze tijd dat we koi hebben. Het is bijna niet te geloven, maar we gaan toch heel rap richting de 20 jaar. Ongelooflijk en ik weet niet waar de tijd is gebleven. Waar is de tijd dat koi kilometers geen kilometers waren. Overal waar dan ook, steeds maar weer reisden we het land door, of zelfs over de grens om op zoek te gaan naar nieuwe koi momenten. Als ik terug denk, kom ik er eigenlijk steeds meer achter hoe snel de koiwereld is geworden.
Waar is de tijd gebleven dat water of zout de beste medicijnen waren…
Dat jumbo tosai gewoon tosai heette en dan rond de 25 cm groot was….
Waar is de tijd gebleven dat klei in de grond zat en niet in een potje…..
Nisai van 45 cm heel normaal was……
Waar is de tijd gebleven dat we pas middelen mochten gebruikten als onze koi echt ziek waren en niet voordat ze eventueel ziek worden…..
Je in de winter alleen vers water nodig had en geen winterpakket van 10 dingen om de winter door te komen……
Waar is de tijd gebleven dat hq tateshita, tategoi, kashira nog niet bestonden, maar een koi gewoon goed, minder goed of slecht was…………
De tijden zijn veranderd en onze wereld wordt steeds sneller, maar was het juist niet hierdoor dat ik koi heb genomen. Om thuis lekker ontspannen bij de vijver wel de rust te vinden die de gekte van het dagelijkse leven ons niet gunt. Helaas, daar ga ik weer…waar is die tijd gebleven van rust en simpel genieten van onze koi.
Nee, de snelheid en hoge eisen die het dagelijkse leven van ons verlangt heeft onze hobby er ook in mee gesleurd. Ik weet ongemerkt is het er ook bij mij
ingeslopen. Ik heb een geweldig systeem, trommel, bewegend bed, trickle filter zo gemaakt dat het nagenoeg geen onderhoud meer nodig heeft. Prachtig! maar heel stiekem verlang ik steeds
meer terug naar de zondagmorgen vroeg heerlijk met de opkomende zon en de fluitende vogeltjes tijdens het schoonmaken van mijn meerkamerfilter.
En het contact wat ik hierdoor ook opbouwde met mijn koi. Ik wist werkelijk alles van mijn bestand, elke vis had zijn eigen karakter.
Al deze simpele, maar oh zo belangrijke dingen vallen steeds meer weg door de steeds grote sneller wordende commerciële koiwereld. BACK TO BASIC is een
slogan die wij heel vaak hanteren bij Chikara Koi.
We moeten echt weer terug naar af en zorgen dat we koi houden waarvoor koi eigenlijk bedoeld is. Dat is genieten van deze prachtige wezens, hoe groot of
klein dan ook en weer rust vinden aan de rand van de vijver. Als ik kijk hoeveel middeltjes en waterverbeteraars, klei, bacteriën, noem maar op er op de markt zijn, brengt dit zowat een
dagtaak met zich mee om dit aan de vijver toe te voegen en er minder tijd meer over blijft voor waar onze hobby voor bedoeld is en dat is genieten!!
Dat de snelheid van het dagelijkse leven ook onze hobby in de greep heb merk je aan de nieuwe trend die is ontstaan de laatste jaren: GROOT voor KWALITEIT. Het begint al bij tosai dat moet jumbo tosai zijn. Een goede kwalitatieve tosai verkoop je niet, maar wel een slechte JUMBO tosai. Het ene woordje “jumbo” heeft tegenwoordig een magische kracht op de hobbyisten. Een nisai van 40 cm daar halen we tegenwoordig onze neus voor op, ongeacht de kwaliteit.
Dat de snelheid van het dagelijkse leven ook onze hobby in de greep heb merk je aan de nieuwe trend die is ontstaan de laatste jaren: GROOT voor KWALITEIT. Het begint al bij tosai dat moet jumbo tosai zijn. Een goede kwalitatieve tosai verkoop je niet, maar wel een slechte JUMBO tosai. Het ene woordje “jumbo” heeft tegenwoordig een magische kracht op de hobbyisten. Een nisai van 40 cm daar halen we tegenwoordig onze neus voor op, ongeacht de kwaliteit.
Je merkt het ook als er voor de zoveelste keer een vraag over voer wordt gesteld op social media. Echt het allereerste wat iemand antwoord over het voer
is. HET IS GOED VOER MIJN VISSEN GROEIEN ALS GEKKEN. Als er een ding makkelijk is, is om een vis groot te laten groeien. Dat kan met het simpelste en goedkoopste voer wat er is. Nog nooit
heb ik iemand gehoord over wat het voer doet met de huidkwaliteit.
Door de eindeloze discussie die ik had met Joop van der Zalm over voer en welke ingrediënten, merkte ik dat ik langzaam in de rij aan het aansluiten was,
waar bijna 80% van onze hobbyisten in staan. Waarom bepaalde stoffen in je voer stoppen wat er voor zorgt dat onze vissen nog harder groeien. Totaal overbodig en eigenlijk zonde voor onze
koi. Wat we ook toevoegen of wat we ook doen om onze koi zo snel mogelijk groot te laten worden en naar zijn top te sturen heeft totaal geen zin omdat genetisch is bepaald wat zijn eind
doel is. Ik durf gerust te stellen dat 80% van de geïmporteerde koi niet groter wordt dan 60 a 65 cm, wat genetisch is bepaald.
Hoe warm we deze vissen ook zetten, hoeveel extra voer we deze koi geven, ze zullen echt niet groter worden dan 60 a 65 cm. Wat veel belangrijker is, is
dat we zorgen voor optimale omstandigheden in het leven van deze koi, zodat ze ook daadwerkelijk die 60 à 65 cm kunnen halen in hun leven. Een koi kan er beter langer over doen en onder
normale omstandigheden zijn genetische eindlengte te halen, dan dat we dit te geforceerd in korte tijd met teveel warmte en voer dit willen bereiken. Hoe langer hij er over doet hoe meer
we ervan kunnen genieten. Ben er zelfs van overtuigt dat dit de kwaliteit en zelfs de levensduur van een koi ten goede komt. Een koi met een vastgestelde eindlengte van 60 cm kunnen we
echt niet 70 cm maken, wat we ook doen! Natuurlijk zijn er ook vissen die als een gek groeien en als nisai al 60 à 65 cm zijn. Helemaal niets mis mee, omdat dit ook weer genetisch bepaald
is en we dit niet bereiken door te geforceerd met voer en temperatuur te spelen. Nee, terug naar BACK TO BASICS en koi houden weer maken zo als het is, simpel maar effectief. Een goed
werkend filter, goed onderhoud, management, veel vers water en misschien wel het aller belangrijkste STABILITEIT! Echt dan zijn al die middeltjes niet nodig, zo simpel is het.
Laten we ook weer leren om kwaliteit boven lengte te prefereren. Ik heb op het moment twee sanke van Konishi in mijn vijver zitten, twee vissen in de lengte van 50 à 60 cm. Echt geen jumbo en dat zullen ze waarschijnlijk ook nooit worden. Als ik deze vissen echter in de bowl zet, kan ik hier echt uren van genieten. De plaatsing van het sumi, de glans van het shiroji, de indigo blauwe gloed van het echte sanke zwart, doen mij de snelheid van het dagelijks leven dan weer even vergeten. Dan besef weer waar de hobby voor bedoeld is. Mensen laten we de hobby weer bewust gaan beleven waarvoor het ook bedoeld is…. Puur genieten
Chikara Koi
Laten we ook weer leren om kwaliteit boven lengte te prefereren. Ik heb op het moment twee sanke van Konishi in mijn vijver zitten, twee vissen in de lengte van 50 à 60 cm. Echt geen jumbo en dat zullen ze waarschijnlijk ook nooit worden. Als ik deze vissen echter in de bowl zet, kan ik hier echt uren van genieten. De plaatsing van het sumi, de glans van het shiroji, de indigo blauwe gloed van het echte sanke zwart, doen mij de snelheid van het dagelijks leven dan weer even vergeten. Dan besef weer waar de hobby voor bedoeld is. Mensen laten we de hobby weer bewust gaan beleven waarvoor het ook bedoeld is…. Puur genieten
Chikara Koi